دشمنان مشترک به شدت اهمیت دارند. میدانم همه دوست داریم فکر کنیم که ترجیح میدهیم در دنیایی از صلح و سازش زندگی کنیم، اما در حقیقت چنین دنیایی بیشتر از چند دقیقه دوام نخواهد آورد. دشمنان مشترک در آیین ما اتحاد به وجود میآورند. نوعی بانی شرارت، چه عادلانه و چه ناعادلانه لازم است تا همهی رنجهامان را تقصیر او بیندازیم و بتوانیم امیدمان را حفظ کنیم. در دوجبههسازیهای “ما علیه آنها” به ما دشمنانی میدهد که به شدت خواهانشان هستیم. به هر حال باید بتوانید تصویر بسیار سادهای برای پیروان خود ترسیم کنید. کسانی هستند که “میفهمند” و کسانی هستند که “نمیفهمند”. آنهایی که میفهمند دنیا را نجات خواهند داد. آنهایی که نمیفهمند دنیا را نابود خواهند کرد. همین و بس. این “فهمیدن” هر چه باشد به باوری بستگی دارد که سعی دارید به بقیه بقبولانیدش.
مارکمنسن از کتاب Everything is fucked
پ.ن: اینا همش کار آمریکاست، مرگ بر آمریکا. ۲۲ بهمن توی راهپیمایی میبینمتون. ??